طراحی سرای محلّه با رویکرد ارتقاء تعاملات اجتماعی در میان ساکنان "مطالعه موردی: محله درکه، تهران، ایران"

با مدرن شدن زندگی شهری خصوصاً در شهر تهران که به دلیل مهاجرپذیر بودن دارای شرایط خاصی است، محلات از هویت قدیمی خود خارج شده اند و مبنای شکل گیری آنها نه بر پایه شباهت های فرهنگی، بلکه توان اقتصادی است که قومیت ها و فرهنگ های مختلف را در کنار هم قرار می دهد و از این رو تعاملات اجتماعی در میان ساکنان محلات کاهش یافته است . سرای محله در این تحقیق، با رویکرد افزایش تعاملات اجتماعی در میان ساکنان محله که آن به طور نمونه محله درکه انتخاب شده که حضور گردشگران به دلیل واقع شدن آن در منطقه تفرجگاهی شمال تهران، محسوس بوده ، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت و در آخر مرکز محله و سرای محله در آن طراحی شد. با مطالعه مقالات، کتاب ها و پایان نامه هایی که در این زمینه مطالعه داشتند، فاکتورهایی استخراج شد که در افزایش تعاملات اجتماعی تأثیرگذار نشان می دادند. سپس به منظور نمونه گیری از ساکنان، پرسشنامه ای طرح و پخش شد و درصد ارتباط این فاکتورهای استخراج شده از مبانی نظری مطالعه شده با فاکتورهای موثر بر تعاملات اجتماعی سنجیده شد. نهایتاً مدلی از تحقیق با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های t student و pearson استخراج شد که بیانگر آن است که ساختار اجتماعی- سیاسی شهر با 39/0، ساختار کالبدی- فضایی با 18/0و حالات روحی- روانی استفاده کنندگان از فضا با 29/0در افزایش تعاملات اجتماعی در میان ساکنان درکه موثر شناخته شد.